WDiC - KUZYNKI

Znowu środa,
wydaje mi się, że czas oszalał.

Aby nie tracić go na próżno, spieszę donieść, że post ten powinien się raczej nazywać PRUCIE i CZYTANIE.
Jedno i drugie idzie mi znakomicie.

Na drutach - rozpoczęty KOŁOWIEC, który prułam już dwukrotnie.

Wersja nr 1 miała spore dziury w miejscu dodawania oczek.
Wersja nr 2... tak, co to ja bym mogła powiedzieć o tej wersji?
Cóż,była na dziesięciolatkę :)
Opamiętałam się i znowu jestem w miejscu robienia dziur na rękawy.

Robótka nr 2 - ażurowe SKARPETY...

Pięć. Słownie PIĘĆ rzędów dziennie. Tyle obiecałam sobie robić.
Jak na skarpetkę to mało ambitnie ale dzięki temu rośnie sobie powolutku.
Jestem pełna podziwu dla osób dziergających żakardowe duże projekty.
Moje marzenie czyli sweter wypatrzony na KUCYKACH W KARDIGANACH, na razie poczeka.
Może kiedyś nauczę się dziergać szybciej takie wzory. Na razie wszystkie metody zawiodły.

Pozostałe UFOki leżą i też czekają na zmiłowanie oraz owe 5 rządków dziennie.
Czarna kamizelka czeka również na dziennie światło bo przy sztucznym po prostu nie widzę oczek.
Na szczęście opamiętałam się w porę i nie wrzuciłam oczek na chustę AEOLIAN...

Poza tym.
Czyta się.
Aktualnie "Kuzynki" Andrzeja Pilipiuka.
Nie czytałam nigdy żadnej książki tego autora. Sięgnęłam po niego dzięki wpisowi na stronie Intensywnie Kreatywnej. Wpis zatytułowany był POPRAWIANIE HUMORU  i dotyczył książek polecanych na gorszy dzień. Większość listy poprawia mi humor znakomicie, uznałam więc, że pora sięgnąć po wymienione tam nieznane mi tytuły.
Zaczęłam od Pilipiuka i po pierwszym zdziwieniu (styl jakby to powiedzieć, czyta się to trochę jak scenariusz!).
I od razu uprzedzam - jest to polska powieść fantastyczna dla młodzieży.
Mamy tu kamień filozoficzny, ołów zamieniany w złoto, alchemika, wampirzycę oraz złych i dobrych bohaterów.
Czyta się bardzo dobrze.

Idę do moich 5 rządków skarpetek...