WDiC KOLEJNA CHUSTA i BABSKA LITERATURA

 Środa, 09 września 2015.

Znowu środa.
Postęp prac od ubiegłego tygodnia jak widać czyli żaden.
Zrobiłam kilka rzędów Ananasów ale bez większego przekonania.
Jakoś mi się nie chce. W końcu wiem jak będą wyglądać, nieprawdaż?
Odłożyłam je i zaczęłam próbki nowej chusty ale póki co niezbyt mi się podoba to co widzę, Zapewne spruję to i zmienię koncepcję.
Jest jesiennie, ospale i dość nudno.

Z tego braku słońca, założyłam drugiego bloga.
Ma to być miejsce, w ktorym będą się znajdowały migawki z rodzinnych podróży.
Na razie bawię się stroną techniczną, zakładkami na stronie głównej, takimi tam drobiazgami.
Są tytuły postów i w kilku przypadkach nawet parę zdjęć, teraz pora to pouzupełniać.
Założenie jest takie, że trafiać ma tam po maksymalnie 20-30 zdjęć z podróży.
Minimum, na którym znajdą się miejsca, które chciałabym komuś pokazać.
Taka Batalha na przykład...
Sintra.
Cuenca...
Powklejam na razie zdjęcia (ale to po przyjeździe do Polski bo tam, na drugim komputerze mam większość) i zabiorę się za opisy.


Co czytam?
W tym tygodniu literatura "babska".
Lucy Diamond, "Pewnej nocy we Włoszech".
Akcja nie rozgrywa się bynajmniej we Włoszech (poza drobną częścią) a w Anglii i bohaterkami jest kilka kobiet, które spotykają się na kursie języka włoskiego.
Mamy kilka historii: świeżo zdradzoną żonę, która odkrywa wiarołomnego małżonka (i nie tylko) w dniu, w którym jej dzieci opuściy dom aby wyjechać na studia, dziennikarkę z lokalnej gazety tkwiącej w związku z mężczyzną, którego nie kocha a jest z nim aby uniknąć samotności. Wreszcie nauczycielkę włoskiego, młodą dziewczynę, która przed laty opuściła Anglię po odkryciu, że rodzicom "zawdzięcza" brak możliwości studiowania wymarzonego aktorstwa.
Lektura przewidywalna, z gatunku takich, które można poczytać na plaży w słoneczny dzień albo zabrać ze sobą w podróż. Czyta się zaskakująco dobrze i skończę ją dzisiaj aby sięgnąć po coś Magdaleny Witkiewicz.

 Ide pruć/ dziergać.

I na koniec pokażę Wam jeszcze coś co za tydzień będzie wyglądało już zupełnie inaczej...

To jedna z takich śmiesznych rzeczy z dzierganiem, które mi się czasami zdarzają.
Kiedy zobaczyłam to pudełko (po kulkach pochłaniających wilgoć), od razu wiedziałam do czego nadaje się znakomicie. Kilka dni później znalazłam w internecie zdjęcie przerobionego pudełeczka...
Pewnie w tym tygodniu się za nie wezmę. Przyda mi się odskocznia od chust.