sobota, 29 lipca 2017

CO SIĘ DZIEJE?

Wpisałam tytuł posta i na dłuższą chwilę znieruchomiałam.

Ze wstydem przyznaję, że posty piszę "w biegu". Nie przykładam się za bardzo do tekstów. Wrzucam zdjęcie, piszę parę zdań. Ot,blog to takie moje miejsce, w którym mam zdjęcia wydzierganych przez siebie rzeczy. Posty powstają od ręki, bez jakiejkolwiek korekty (co ze wstydem przyznaję).
Pogodziłam się już dawno z brakiem pięknych sesji zdjęciowych, dzięki którym taką przyjemność sprawia mi zaglądanie do blogów innych dziewiarek.
Zakładając bloga chciałam mieć coś na kształt kroniki dziewiarskiej. Miejsca, do którego za czas jakiś mogłabym zerknąć i przypomnieć sobie co i kiedy wydłubałam.
Zdecydowanie ten cel został osiągnięty.
Trochę się co prawda ta część kronikarska rozrosła, głównie za sprawą moich Sierściuchów i pięknej Irlandii, do której przyleciałam przed dwoma laty i od tamtej pory latam na trasie Irlandia-Polska przynajmniej kilka razy w roku.
Przede wszystkim jednak koncentruję się na wydłubanych przez siebie rzeczach.
Jakoś tak mi ostatnio ciągle pod górkę z tym dzierganiem...

Wrzucam zdjęcia. To bluzka, którą robię dla siebie.
Kolor chyba nie jest moim ukochanym i nigdy bym sobie nie zrobiła zapasu tej bawełny (Safran Drops) gdyby nie wzorzysta spódnica maxi kupiona niedawno.
Potrzebowałam czegoś w kolorze pasującym bardziej niż biel lnianej koszuli :)
Same wiecie, każdy pretekst jest dobry aby dokonać zakupu nowej włóczki.
Szczególnie podczas wyprzedaży...
Powstał z tej bawełny również kocyk dla maluszka, który czeka na kilka zdjęć.
Troszkę jeszcze poczeka.
Pogoda jest co prawda znakomita ale...
No właśnie. Tu wracamy do początku wpisu i tego, że po wstępie "co się dzieje?" zrobiłam przerwę na głębszy oddech. Zastanawiam się po prostu czemu człowiek czasami siada i pisze coś, co dotyczy zupełnie innych kwestii niż dziewiarskie?
Dziewiarsko to się u mnie dzieje na poziomie paru oczek dziennie właśnie dlatego, że dzieje się "niedziewiarsko".
Zdjęcia szydełkowej bluzki (w praktyce to chyba będzie karczek zrobiony przy użyciu szydełka i dół na drutach) powstały dokładnie przed tygodniem.
Niewiarygodnie paskudnych było tych parę dni, które upłynęły od śniadania na mieście, podczas którego pijąc kawę i pogryzając scones z malinami i białą czekoladą pomyślałam sobie, że chyba mi dość nudno.
Pomyślałam. Stało się. Leniwie popijałam kawę czekając na Małżona i trochę krzywiąc się w duchu na swoją niemrawość. Myśl pojawiła się nagle, znikąd a ja zamiast natychmiast się z nią rozprawić, pozwoliłam aby rozkręciła się na dobre w mojej głowie i ściągnęła jakieś wredne licho. Licho pochichotało sobie i postanowiło, że pomoże mi rozprawić się z moją nudą.
Od niedzieli mój Małżon przebywa cały czas poza domem. Leży w tutejszym szpitalu z ostrym zapaleniem trzustki. Codzienne wizyty rano i wieczorem przerywane bieganiną z Sierściuchami, praniem ręczników i ciuchów oraz dostarczaniem na oddział rzeczy z licznej listy przedmiotów niezbędnych, pozwoliły mi odzyskać równowagę i właściwą perspektywę, z której powinnam patrzeć na świat...
Małżonowi ciut lepiej. Odpięli go w każdym razie od pompy z morfiną i pozwalają nawet na szaleństwo kąpieli (co prawda z okablowaniem i stojakiem z butlą tlenową) i picia wody w sposób tradycyjny (nie wpompowują już w niego kroplówek jednej za drugą).
Trzymajcie kciuki za dalsze zdrowienie. Może będę mogła zająć się czymś jeszcze poza walką ze strachem i dokończę jakiś udzierg z listy "do zrobienia/wykończenia/zblokowania".
Póki co - karczek letniej bluzki.






piątek, 14 lipca 2017

SZYDEŁKOWY KOCYK. WERSJA 1.0

Dobry wieczór.

Tym razem kocyk dla niemowlaka robiony szydełkiem.
Pierwszy ale na pewno nie ostatni.
Na pewno bo drugi już jest na etapie półsłupków na brzegu dokoła robótki.
Trzeci na razie w postaci kolorowych motków i luźnego pomysłu.

Wzór ażurowych pasów ściągnęłam (z lekką modyfikacją) ze strony Dropsa.
Zobaczcie ile zmienia ozdobny brzeg w innym kolorze...
Oryginał kocyka ze strony Dropsa.
W opisie wzoru jest informacja, że kocyk należy wykonywać szydełkiem numer 3,5. Ja robiłam go sporo cieńszym bo 2,5 mm. Włóczka to bawełna Drops Safran.


Zanim trafi do właścicielki, dorobię jeszcze malutkie buciki.


 Tu zdjęcie wersji poprzedniej. Okazało się, że zabrakło mi około METRA włóczki aby dokończyć brzeg. Musiałam więc spruć ostatni rząd i zrobić go mniej włóczkożernym wzorem.

 Tu jeszcze całość, przed praniem i blokowaniem.




Na koniec jeszcze zajawka. Mam sporo pastelowych motków bawełny Dropsa i chyba wykorzystam je na kocyk numer 3...



sobota, 8 lipca 2017

LETNI SWETEREK Z JEDWABIU BOURETTE CAMPOLMI

Parę dni temu skończyłam letni sweterek z jedwabiu Bourette Campolmi.

Podczas dziergania zapytałam kilku osób "co to za włókno?".
Nikt nie trafił.
Małżon opisał tę włóczkę jako "konopny sznurek, tylko za miękki"
Coś w tym jest. Surowy jedwab na pewno nie kojarzy się z jedwabiem ale podoba mi się. Tak bardzo mi się podoba, że chyba przy najbliższych zakupach w e-dziewiarce zaszaleję i kupię sobie tę włóczkę na sweterek wakacyjny typu oversize. Tym razem z długimi rękawami.
Włóczka jest niezwykle wydajna. Kupiłam jedną dużą cewkę o wadze 200 gram (960 metrów) i odrobina jeszcze została (bluzka jest w rozmiarze xl).
Dodatkowym bonusem jest absolutny brak supełków!

Brakuje mi teraz jakiegoś super wakacyjnego szaliczka w kolorze pasującym bardziej niż ten na zdjęciu...
Szaliczek powstał dwa lata temu, również ze 100% jedwabiu JEDWABNA CHUSTA

Bluzka ma wzór z przodu/tyłu (noszona może być w taki sposób, że plecionka jest na plecach albo z przodu) i rękawkach. Mini rękawki wykończone są oczkami rakowymi. Robiona była metodą dla leniwych, czyli na drutach z żyłką, od góry. Zero szwów!







Włóczka: Silk Bourette Campolmi (1 cewka o wadze 200g)
Druty: 3,25  (z żyłką oczywiście) i 2,5 do zrobienia ściągaczy
Wzór: własna inwencja